Odmładzające peelingi na zmęczoną cerę

Portrait of senior woman applying anti-aging cream

Dużym atrybutem  młodego  wyglądu  jest  gładka,  jędrna, zdrowa skóra pozbawiona  oznak  starzenia,  czyli zmarszczek,  przebarwień oraz utraty  jędrności.

Odpowiedzią chirurgii dermatologicznej oraz dermatologii estetycznej na takie potrzeby jest powrót do tradycyjnych metod oraz rozwinięcie nowych technik. Na rynku jest wiele metod oraz zabiegów, które pozwalają na redukcję widocznych oznak starzenia. Jedną z nich są peelingi chemiczne, złuszczające warstwy naskórka oraz skóry właściwej, niwelujące niedoskonałości skóry, w tym: zmarszczki, przebarwienia oraz drobne blizny.

Ostatnie lata przyniosły wyraźny wzrost zainteresowania peelingami. Najczęstszym wskazaniem do tego zabiegu jest odnowa starzejącej się skóry oraz korekcja zmian barwnikowych, a także leczenie blizn potrądzikowych lub likwidacja szkodliwych skutków działania promieni słonecznych.

Nazwa peeling pochodzi z języka angielskiego, a oznacza złuszczanie. Zabieg z peelingu wykonuje się w celu  pozbycia się powierzchownych zmian albo defektów kosmetycznych. Polega on na usunięciu warstwy rogowej naskórka. Peeling wpływa też na niższe warstwy naskórka. Po wykonaniu złuszczania skóra staje się gładka oraz miękka i wrażliwsza na wpływ zewnętrznych czynników termicznych, a także mechanicznych i chemicznych.

Po wykonanym zabiegu skóra lepiej wchłania substancje czynne oraz poprawia się przepływ krwi w naczyniach włosowatych, a także lepsze są jej zdolności obronne. Do popularnych substancji złuszczających zalicza się hydroksykwasy.

Najczęściej używane środki złuszczające to alfa-hydroksykwasy oraz kwas trójchloroctowy.

Alfa-hydroksykwasy obejmuje związki organiczne, do których zalicza się kwasy: mlekowy, glikolowy oraz  maleinowy, cytrynowy i winowy, szczawiowy a także masłowy.

Farmakologiczne właściwości AHAs zadecydowały o ich rozległym  zastosowaniu w kosmetologii oraz leczeniu  różnych chorób skóry, w tym: rogowacenia słonecznego oraz starczego, a także zaburzeń rogowacenia i  znamion starczych, a także brodawek zwykłych i łojotokowych, pozapalnych i posłonecznych przebarwień oraz suchości skóry  i trądziku pospolitego.

Obecnie najczęściej używana się  kwas glikolowy, znany, jako kwas hydroksyoctowy, który stosuje się w stężeniu od 5% do 70%. Kosmetyki, zawierające niskie stężenia kwasu glikolowego można stosować w warunkach domowych.

Po nałożeniu kwasu glikolowego dochodzi do zmiękczenia oraz wygładzenia skóry, a także poprawy jej barwy i przyspieszenia odnowy naskórka. Oprócz tego widoczne jest rozjaśnienie plam pigmentacyjnych oraz przebarwień, nawilżenie, a także spłycenie nierówności, bruzd i redukcja zmarszczek.

Aby uzyskać oczekiwane efekty powinno się wykonać serię zabiegów w ilości od 4 do 8 co 10- 14 dni. Należy zachować dużą ostrożność w przypadku suchej, atopowej oraz skłonnej do teleangiektazji skóry. Zabiegi można stosować przez cały rok, gdyż kwas ten nie powoduje nadwrażliwości na promienie UV.

Najczęstsze wskazania do wykonania zabiegu złuszczania kwasami to:

  • fotostarzenie,
  • przebarwienia skóry.

Zabiegi wykonywane z tych powodów dają świetne rezultaty. Wykorzystanie peelingów chemicznych powinno być przeprowadzone przez wyszkoloną osobę, zaś dobór preparatu musi być ustalany indywidualnie. Schemat zabiegu dla hydroksykwasów jest różny, a zależy od producenta. Dwa tygodnie przed tym zabiegiem zaleca się zastosowanie kremu, np. z kwasem glikolowym. Wykonanie zabiegu zaczyna się od demakijażu. Drugim etapem jest oczyszczenie skóry i zabezpieczenie okolicy oczu oraz ust i  skrzydełek nosa, które nie można narażać na działanie kwasu. Kolejną czynnością jest aplikowanie pędzelkiem kwasu AHA na skórę twarzy oraz szyi, dekoltu i pozostawienie go do upływu czasu, który został wyznaczony albo w zależności od reakcji skóry.

Następnie powinno się pozostawić kwas na skórze przez kilka minut. Nadmiar preparatu  zmywa się wodą. Po zabiegu, aby ukoić skórę, na ok. 20–30 minut  trzeba nałożyć maskę. W zaleceniach pozabiegowych klientom poleca się stosowanie kremu ochronnego bez żadnych środków drażniących oraz powtórzenie zabiegu i utrzymanie wysokiej fotoprotekcji.

Substancje chemiczne, które są  używane do złuszczania pobudzają komórki skóry do syntezy  włókien kolagenowych oraz elastynowych. Po peelingach skóra jest gładsza, jędrniejsza, a wizualnie wygląda na zdrowszą.

Po zabiegu ilość kolagenu, elastyny i  glikozoaminoglikanów wzrasta, dlatego skóra jest odporniejsza na rozciąganie i na działanie szkodliwych czynników zewnętrznych.

Autor: lekarz medycyny Agnieszka Dorota Szczepanik

Bibliografia:

  • D. Roguś-Skorupska,  G.  Chodorowska,, Peelingi w dermatologii, Nowa Medycyna 2/2005.
  • Eugene J. Van Scott et al.: Alpha-hydroxyacids in the treatment of signs of photoaging, Clin. Dermatol. 1996, 14:217-226.
  • Kim T-H. et al.: The effects of topical a-hydroxyacids on the normal skin barrier of hairless mice. Br. J. Dermatol. 2001, 144:267-273.
  • Eugene J. Van Scott et al.: Alpha-hydroxyacids in the treatment of signs of photoaging, Clin. Dermatol. 1996, 14:217-226.
  • Peters I.B., Kosmetyka, wyd. Rea, Warszawa 2010.
  • Bieniek A., Białynicki-Birula R., Barancewicz-Łosek M., Szepietowski J., Kuniewska B., Okulewicz-Gojlik D., Peelingi chemiczne. Część I: Zasada działania, rys historyczny, rodzaje peelingów, powikłania, Dermatol Klin 2004, 6 (2): 109–114.