Spis treści
Osoby, które cierpią na przewlekłe choroby i związku z tym wymagają stałej i intensywnej opieki mogą skorzystać z bezpłatnej opieki pielęgniarskiej.
Zgodnie z zarządzeniem Nr 60/2016/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 29 czerwca 2016r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju świadczenia pielęgnacyjnego i opiekuńczego w ramach opieki długoterminowej, dotyczy to tych chorych, którzy pomimo swojej ciężkiej sytuacji zdrowotnej nie kwalifikują się jednak do opieki szpitalnej.
Opieka pielęgniarska.
Ten szczególnego rodzaju świadczenie jest skierowane do osób, których stan zdrowia nie pozwala na to, by mogły same zadbać o swoją opiekę oraz pielęgnację. Zgodnie z przyjętymi zasadami, sytuacja zdrowotna pacjenta, opisana w ramach skali Barthel wskazuje na nie więcej niż 40 punktów.
Kwalifikację do uzyskania długoterminowej opieki pielęgniarskiej otrzymują osoby, które z racji przewlekłej choroby, znajdują się w stanie wymagającym stałej opieki przez okres co najmniej dwóch tygodni i muszą być poddawane co najmniej jednemu z poniższych zabiegów:
- kroplowy wlew dożylny,
- opatrywanie,
- wprowadzanie pokarmu przez zgłębnik lub przez przetokę,
- pielęgnacja przetoki,
- cewnikowanie,
- płukania pęcherza moczowego,
- zabiegi pielęgnacyjne związane z założoną rurką tracheotomijną.
Pielęgniarska opieka długoterminowa jest świadczeniem przyznawanym na podstawie skierowania wystawianego przez lekarza oraz kwalifikacji dokonywanej podczas wywiadu pielęgniarskiego. Objęcie tym świadczeniem może odbyć się wyłącznie za zgodą wyrażoną przez pacjenta na piśmie. Szczegółowy plan wizyt pielęgniarki jest ustalany wspólnie z rodziną chorego.
Trzeba tu jednak pamiętać, że za wszelkie środki higieniczne oraz leki i niezbędne dla pacjenta produkty medyczne odpowiadają chory lub jego bliscy.
Zobowiązania pielęgniarki.
Sprawująca długoterminową opiekę pielęgniarka jest zobowiązana do wykonywania zabiegów, które zostały wskazane powyżej. Ponadto jest ona zobligowana do tego, by wszelkie zmiany na gorsze w stanie zdrowia pacjenta były konsultowane przez nią z lekarzem rodzinnym, a w razie konieczności ma prawo wezwać ratowników medycznych.
