Jak dostać dodatek mieszkaniowy

Czynsz za mieszkanie znowu wzrósł? Pojawia się obawa czy wystarczy na wszystkie opłaty? Nie warto wpadać w panikę. Dla osób, które z różnych przyczyn, nie są w stanie udźwignąć opłat czynszowych państwo przewiduje wsparcie w postaci dodatku mieszkaniowego. By go otrzymywać wystarczy zapoznać się z poniższymi zasadami i wypełnić odpowiedni, urzędowy wniosek.

Czym jest dodatek mieszkaniowy?

Dodatek mieszkaniowy to szczególna forma pomocy finansowej wypłacanej przez gminę na rzecz najniżej uposażonych mieszkańców. Świadczenie to jest dofinansowaniem do wydatków związanych z kosztami mieszkaniowymi. Głównym kryterium uzależniającym przyznanie dodatku mieszkaniowego jest miesięczny dochód oraz powierzchnia użytkowanego lokalu. Co do zasady jest on przyznawany na okres sześciu miesięcy, ale po upływie tego czasu można wystąpić o dalsze jego wypłacanie. Decyzję w zakresie przyznania dodatku mieszkaniowego podejmuje wójt, burmistrz lub prezydent miasta w ciągu miesiąca od złożenia wniosku. W niektórych miastach przyjęto jednak zasadę, zgodnie z którą właściwy organ upoważnia miejski ośrodek pomocy społecznej do prowadzenia spraw w zakresie dodatków mieszkaniowych.

Kto może otrzymać dodatek mieszkaniowy?

Zgodnie z zasadami zapisanymi w ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych, pomoc finansowa w kosztach związanych z zamieszkiwanie przysługuje:

• najemcom lokali mieszkalnych,
• podnajemcom lokali mieszkalnych,
• lokatorom mieszkań spółdzielczych, co do których przysługuje im spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego,
• mieszkańcom lokali znajdujących się w budynkach stanowiących ich własność,
• właścicielom samodzielnych lokali,
• wszystkim osobom, które posiadając tytuł prawny do danego lokalu ponoszą koszty związane z jego użytkowaniem,
• osobom, które utraciły tytuł prawny do lokalu i oczekują na wskazanie przez gminę lokalu socjalnego.

Wyżej wymienione osoby są uprawnione do otrzymania dodatku mieszkaniowego jeżeli miesięczny dochód na jednego domownika w ciągu trzech poprzedzających złożenie wniosku miesięcy nie przekroczy;

•  w gospodarstwie jednoosobowym równowartości 175% najniższej emerytury, czyli kwoty               1 544,48 zł,
• w gospodarstwie wieloosobowym równowartości 125% najniższej emerytury, czyli  kwoty          1 103,20 zł.

Warto tutaj przypomnieć, że od 1.03.2017r. najniższa emerytura będzie wynosić 1 000,00 zł.

Zgodnie z ustawowymi kryteriami za dochód uznaje się wszystkie kwoty przychodu, od których zostały odliczone koszty ich uzyskanie oraz składki na ubezpieczenie społeczne, chorobowe oraz rentowe. Nie jest natomiast dochodem pomoc materialna dla uczniów, dodatek dla sierot, zapomogi z tytułu urodzenia dziecka, zasiłki pielęgnacyjne, okresowe zasiłki socjalne, dodatek energetyczny, zapomogi pieniężnej, o której mowa w przepisach o zapomodze pieniężnej dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny w 2007r, świadczenia pieniężnego i pomocy i pomocy pieniężnej, o której mowa w przepisach ustawy z dnia 20 marca 2015r o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (DZ. U. poz. 693 i 1220).

Ważne jest to, że nawet w przypadku, kiedy dochód nieznacznie przekracza ustawowe progi nie stanowi to jednoznacznej podstawy do odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego. W takich przypadkach pomoc zostaje przyznana w kwocie pomniejszonej o takie przekroczenie.

Kolejnym kryterium decydującym o przyznaniu dodatku mieszkaniowego jest powierzchnia użytkowa danego mieszkania. Świadczenie przysługuje zatem, gdy wymiar ten wynosi:

• dla 1 osoby – 45,5m²,
• dla 2 osób –  52,0m²,
• dla 3 osób  – 58,5m²,
• dla 4 osób  – 71,5m²,
• dla 5 osób  –  84,5m²,
• dla 6 osób  – 91,0m².

W przypadku, gdy w lokalu zamieszkuje więcej osób, dla każdego kolejnego lokatora powierzchnia normatywna rośnie o 5m². Podobnie, jeżeli dane mieszkanie jest użytkowane przez osobę niepełnosprawną poruszającą się na wózku, lub wymagającą osobnego pomieszczenia powierzchnia ta rośnie o 15m².

Wysokość przyznanego dodatku mieszkaniowego nie może przekroczyć 70% wydatków, które przypadają na powierzchnię danego lokalu lub też 70% rzeczywistych wydatków w przypadku, kiedy powierzchnia lokalu jest równa lub mniejsza od normatywnej.

Ile można dostać?

Wysokość dodatku mieszkaniowego nie jest zależna od dobrej lub złej woli urzędników. Zgodnie z obowiązującym prawem kwota pomocy jest efektem różnicy wydatków ponoszonych na normatywną powierzchnię użytkową danego lokalu, a wydatkami, które są ponoszone przez osobę składającą wniosek w wysokości:

• 15% dochodów 1 osobowego gospodarstwa domowego,
• 12% dochodów 2-4 osobowego gospodarstwa,
• 10% dochodów gospodarstwa składającego się z 5 i więcej osób.

Dodatkowo, jeżeli średni miesięczny dochód w gospodarstwie jednoosobowym znajduje się w przedziale od 150% do 175% najniższej emerytury, a  w przypadku gospodarstw wieloosobowych w przedziale od 100 do 125% powyższe progi wynoszą odpowiednio 20%, 15% i 12%.

Sztywno jest natomiast ustalona dolna granica dodatku mieszkaniowego. Świadczenie to nie może być przyznane w kwocie niżej niż 2% najniższej emerytury ustalonej na dzień wydania decyzji. W roku 2016 kwota ta wynosiła 17,60 zł.