Spis treści
Zdaniem wielu ludzi istnieją rasy psów niebezpiecznych i takich, które są trudne do wyszkolenia. Tym samym założenie jest takie, że dla dzieci i osób starszych nadaje się tylko golden retriever czy mały puchaty maltańczyk. Czy to fakt, czy samym takim myśleniem wywołujemy wilka z lasu?
Jedno jest pewne, to człowiek wybiera sobie psa i jeśli komuś imponuje agresja i to, że inni będą się go bali, skorzysta on z takiej potocznej wiedzy o psach i wybierze bull terriera. A potem pojawia się pytanie, czy ktoś, kto lubi przemoc, może wychować łagodnego psa?
Pies najlepszym przyjacielem człowieka
Do tego powiedzenia można dodać pytanie, czy również człowiek jest najlepszym przyjacielem psa? Tu rodzą się wątpliwości. Zdaniem znawców psów, nie istnieją rasy trudne do wyszkolenia. Jest jednak grupa psów należących do ras tzw. prymitywnych, których sedno szkolenia polega na unikaniu karcenia, a bazowaniu na wzmocnieniach pozytywnych, czyli nagrodach. Generalnie ta zasada dotyczy wychowywania wszystkich psów, ale rasy prymitywne nie są w stanie połączyć swojego zachowania z naszą kara i na tej podstawie zrozumieć, o co nam chodzi. Do takich ras należą husky, alaskan malamute, akita, chow-chow czy psy nordyckie.
Jeśli chodzi o psią agresywność, to tak jak wspomniano, wszystko zależy od człowieka i jego sposobu postępowania w układaniu psa. Jedynie co, wyróżnia się psy, które w przypadku ataku mają większy potencjał do wyrządzenia komuś krzywdy bardziej niż inne rasy. To psy silniejsze, cięższe, które mają instynkt polowania, takie, które hodowano kiedyś głównie do walki, ale też psy nadwrażliwe, u których atak może wynikać z lęku. Do tych ras należy bull terrier właśnie, cane corso czy dog argentyński. Jednak te psy z powodzeniem można ułożyć, by były przyjazne i słuchające swoich właścicieli. Jaki zatem będzie najlepszy pies dla osoby starszej?
Pies dla seniora – co ma znaczenie przy wyborze?
Przy wyborze psa dla osoby starszej najważniejsze będzie dopasowanie temperamentów, ale uwzględnienie możliwości fizycznych osoby. Zatem od sił witalnych osoby zależy, czy będzie to pies lubiący spędzać czas na kanapie i kolanach właściciela, jak mops, bolończyk czy wręcz odwrotnie, pies o ponadprzeciętnych potrzebach ruchu. Do takich spacerowiczów należy west highland white terrier, wyżeł czy beagle. Pies to też mniej lub bardziej absorbująca opieka związana z jego zadbaniem. Są psy długowłose, które regularnie trzeba czesać i kapać, co jest bardziej czasochłonne i wymagające wysiłku niż w przypadku psów o krótkiej sierści. Kolejnym czynnikiem, jaki należy wziąć pod uwagę to wiek psa. Szczeniak z założenia jest najbardziej energiczny i wymaga konsekwentnej pracy, by go odpowiednio ułożyć. Psy starsze są spokojniejsze, często przyzwyczajone do życia z człowiekiem i jego wymaganiami. Warto rozważyć psa ze schroniska, który będzie już wykastrowany czy wysterylizowany, przygotowywany do potencjalnej adopcji przez człowieka. Może warto zacząć od odwiedzania takich schronisk w ramach wolontariatu i w ten sposób rozpoznać, z którym psem czujemy się najlepiej. Kundelek nie za dużych rozmiarów będzie jak najbardziej odpowiednim towarzyszem osoby starszej. Pamiętajmy, że nie bez powodu pies stał się terapeutą. Dogoterapia to coraz powszechniejsza forma obecna we wspomaganiu terapii dzieci z autyzmem i upośledzeniem umysłowym. Wspomaga rozwój poznawczy i emocjonalny, pozwala stworzyć więź, która z różnych powodów dla dziecka z człowiekiem jest utrudniona. Niewątpliwie pies to idealne antidotum na samotność. Ta czasem dopada każdego, a niektórych bardziej niż innych.
